LA GATA, MARGARET Y LA NAVIDAD

THE CAT, MARGARET AND THE CHRISTMAS

Foto ©Aybige Mert

Bizim evin yılbaşı havası 1 aralıkta başlar, bir ay sürer. Yine her yıl olduğu gibi 1 aralıkta süsledik evimizin bir köşesini. Bu sene, yeni şehrimizde geçireceğimiz ilk noel ve yılbaşı için, evimizin İngilizi Margaret Colaham ve çevresini donattık yılbaşı ruhuyla.

Bir Victoria dönemi kadını olan Margaret, temmuzda katıldı aramıza. İngiltere’nin güneydoğu kıyılarında bir kasaba olan Ramsgate’de bir eskicide çıktı karşıma kendisi. Eskilikten rengi iyice güzelleşmiş meşe çerçevesinin içindeki, yüz küsur yıllık bu büyük boy portre fotoğrafını gördüğüm anda, bu hüzünlü bakışlı İngiliz hanımının yerinin bizim ev olduğunu anladım. Kucakladım onu ve “Merak etme Margaret, artık her şey daha güzel olacak…” deyip eve getirdim.

Margaret’ın hüzünlü bakışlarının ardında hazin yaşam öyküsü yatıyor. Anne tarafından Yunan kanına sahip olan Margaret Colaham, baba tarafından İngiliz kraliyet kanı taşıyor. Tutkulu bir aşkın meyvesi olmasına karşın, bir hizmetçinin kraliyet soyundan doğurduğu gayrimeşru çocuğu olduğu için, doğumundan hemen sonra apar topar küçük bir liman kasabası olan Ramsgate’e gönderiliyor, bir anlamda sürgün ediliyor ve orada yetişiyor. Geçmişi ile ilgili gerçekleri biliyor ve bu büyük sırrın ağırlığı gözlerindeki hüzün olarak dışa vuruyor.

Margaret genç kızlığa adım attığında, aynı kasabadan bir deniz yüzbaşısına tutuluyor ama iki sevgili biraraya gelemeden, yüzbaşı Hindistan’a sefere gönderiliyor. Gidiş o gidiş, yüzbaşıdan bir daha haber çıkmıyor. Otuzlarına geldiğinde artık sevgilisinden umudunu kesiyor ve aynı kasabadan, hali vakti yerinde, Normandiya kökenli bir İngiliz  armatör ile evleniyor. Kaba saba bir adam olan ama kendisine hep sevgiyle ve büyük saygıyla yaklaşan kocasından üç oğlu oluyor. Bu arada olanlar oluyor ve armatör kocasının bütün gemileri Normandiya açıklarında bir fırtınada batıyor.

Her şeye neredeyse sıfırdan başlamak zorunda kalan Colaham ailesinin erkekleri Colaham & Sons (Colaham ve Mahdumları) isimli basit bir marangozhane açarak geçimlerini sağlamaya başlıyorlar. Margaret’ın bizim evdeki portresi ise, ailenin varlıklı günlerinde kaydedilmiş bir kare.

Daha sadece beş aydır birlikte yaşıyoruz ama Margaret bence artık mutlu. Bakışlarındaki hüzün hâlâ silinemese de zaman zaman dudağının kenarında bir sırıtma göze çarpıyor.

Merak etme Margaret, artık her şey daha güzel olacak…