EL AMOR CON EL GUEPARDO

LOVE WITH CHEETAH

Foto ©Kerim Ökten

Bebek aslanları ziyaret ettiğimiz kreşte, yakışıklı bir çitayla da bir flörtümüz oldu. Ama o diğerleri gibi bebek değil, birkaç yaşını devirmiş bir delikanlıydı. Eddy’i ilk görüşte aşık oldum ona. Önce çekinerek, sonra “Kedisin sen de işte” deyip başını okşayıp ensesini mıncıklayarak resmen sırnaştım kendisine.

Haşin bakışlı sert delikanlı Eddy, önce çita istifini bozmadan sfenks gibi oturduysa da, birkaç dakika sonra “En nihayetinde kediyim canım ben de” deyip yelkenleri suya indirdi. Tatanka’nınkinden biraz daha yüksek bir tonda başladı tırlamaya ve sakin bir ritimde kuyruğunu indirip kaldırmaya.

Ancak her kedinin yaptığı gibi, bir süre sonra sıkılıp, “Yetti bu kadar sululuk, ne bu samimiyet” deyip diş gösterme ve dönüp pati çıkarma safhasına geçti. Bebek aslanlarda olduğu gibi, yine bir bakıcı eşliğinde muhabbet ettiğimiz Eddy’e, ziyaretçilerini ham yapmaya kalkarsa, kendisini tutup zaptedebilmek için, bir yelek giydirmişlerdi. Ama benim 17 yıllık kedi eğitiminden geçmiş reflekslerim ve ters yöne yuvarlanmamla, üçüncü kişi müdahalesine gerek kalmadan bitti sohbet. Ayrıldık. Ama kalbim Eddy’de kaldı.